Нэг ийм шүлэг

Уянгалаг сайхнаар жиргэхээ болиход чинь л
Уйдаж цөхөрсөн чиний нүднээс эрх чөлөөг олж харан
Чамайг тавьж явуулах цаг нэгэнт ирсэнийг ухаарч
Торыг чинь нээж, цонхоо цэлийтэл онгойлгосон
Эргэлзэж тээнэглэлгүйгээр нисэж одсоноос чинь хойш
... Эзэнгүй төмөр тор чинь хачин сониноор жингэнэх бүрт
Өрөөг минь учиргүй ихээр эзгүйрэл дүүргэх болсон
Цонхоо нээлттэй хонож
Томоотой жаал шиг хүлээж залхахдаа
Нэгэнт буцаж ирэхгүй чиний араас
Нисэх далавч урлан сууна