Monday, November 14, 2011

Москва-Петушкиг амьдрал дээр туршсан нь буюу Улаанбаатар-Айраг

Улаанбаатар-Чойр хүртэл

Бид чинь яах гэж галт тэргээр явж байгаа билээ дээ. Ийм удаан уухгүй явж болно гэжүү? Галт тэрэг Багахангайгаас хөдлөхөд л би нөгөө хоёртоо: - Одоо гарч нэг татъяаа. гэвэл уриалгахан толгой дохьлоо. Золиг гэж архины аяга авахаа мартаж орхиж. За тэр ч зовлон биш дээ. Тэнгэрийн харьяатын халаасанд явсан яг зуун грамм ордог Багабандийн ШИлээр дүүртэл хийлгүүлээд татаж орхилоо. Эхнийх сайхан орж байна гэж сайхан байсанд: Хязгаараас хэтийдлээ! гээд л дуу алдчихлаа. Сайхан болж байна гэж. Миний замналаар Ариун амьтан ч бас татаж орхилоо. Тэнгэрийн харьяат ч бас. Түүний тухай хэлэхэд тэр бол миний мэдэх хамгийн хурдан хундага буцааж өгдөг хүн. Бүр нэг ч дусалгүйгээр шүү. Гар сарвайж өгсөн даруйд л эргүүлээд хоосон аяга сарвайна. Бас л сурмаар чадвар шүү. Үнэндээ би ч тэгэж их хамт уугчиддаа залхаатал уддаггүй л дээ. Вокзалаас авсан эд үнэхээр сайхан орж байсанд ахиад нэг нэг татлаа. Гэхдээ энэ удаад дүүрэнг биш талаар. Одоо ламьдрал сайхан болж байна гээч. Веня ах ч бас бидэнтэй хамт таамбарт гарч ирсээн. Тэр ч бас өөрийхөө жижиг чемдааманд байгаагаасаа хүртэж орхисон. Эргэж общий руу ороод хөзөр тоглож буй хэдэн жаалуудтай нэгдэн хамт тоглолоо. Нэг сонин юм нь Ариун амьтан огт хөзөр мэддэггүйгээ хэллээ. Үнэхээр сонин юм. Сармагчин хүртэл хөзөр мэдэж байхад шүү дээ. Үнэхээр Ариун амьтан юм даа. Жаалуудтай хуучилтал Айрагийн уугуул Индианнууд аж. Индиануудтай эвтэйхэн байхгүй бол омг ийн ахлагчтай биднийг барьж өгч, бидний гавлийг хагалуулж, чөмөг ташуулж мэдэх шүү дээ. Сүхээ ахын дүүрэгтээ яваа биш.Замд Хонхор өнгөрлөө. Бид таамбар гарч ахин хоёр татлаа. Арын воган байсныг ч хэлэхүү уух завшаан сайхан бүрдсэнийгээ. Цонхоор харвал уртаас урт зам үлдэж хоцроод л ямар гоё харагдаж байгааг. Ахиад нэг нэг татах гэтэл даруулга дуусчихсан байв. Шинэ үеийн кола ПЕПСИ маань. Гэхдээ нэг сайхан даруулга бид оллоо. Хуучны өв уламжлагдан ирсэн сайн чанарын даруулга. Үүнээс сайн нь үгүй. Олон жилийн чанарын баталгаатай эд дээ. Татсаныхаа дараа Ариун амьтны сэвлэгийг үнэрлэлээ. Сайхан даруулга юм гээч. тэр лав үсээ 3 хоног угаагаагүй байхаа. Тэр тусмаа хамгийн сайн. Тэнгэрийн харъяат ч ба с татаж орхиод түүний сэвлэгийг үнэрлэлээ. Хачин гоё байгааг хэлэхийн ч аргагүй. Ариун амьтан хөнтөрснийхөө дараа минийхийг үнэрлэлээ. Ямар хамар нь толгойдоо хүрэх биш. Уг нь тэрнийх л хамгийн сайн нь шүү дээ. Халж эхэлж байна гэж юутай сайхан. Цувдайн дотор галт уулын дэлбэрэлт болж байгааг. Өөрийн мэдэлгүй бид дуулж гарлаа. Зүгээр ч биш бүр чанга. МАш чангаар орилж. Жинхэнэ рок тоглолтыг таамбарт тавьж эхэллээ. Нэг үзэгчгүй. Үзэгчээр ч яах юм. Зөвхөн өөрсдөдөө зориулсан тоглолт. Хэдэн ч дуу амьдаар дуулсан юмбэ дээ бүү мэд. Толгойгоо сэгсчээд л үсээ савчаад л гэнэт л тоглолтын цаг дууслаа. Провотник! Гар гэж байна гараад суудалдаа очиж суулаа. Веня ах унтаж л байв. Мааньт хэдийн өнгөрсөн одоо Чойр орж байлаа. Чойр зориулж татах санаачлага гаргасан ч "Юм" дууссаныг албан ёсоор, гүн эмгэнэлтэйгээр мэдэгдэх нь тэр. Чойр дээр зогслоо. 10 минут зогсох гэнэ. Чойрын агаарыг амьгалангаа тамхилхаар буулаа. Чойроо гэж. Гэртээ хэл сураггүйгээр олон хоногоор тэнэхээ "чойрно" гэж ярьдаг шүү дээ. Харин бид одоо л жинхэнэ чойрч байна даа. Чойрт чойрж байнаа гэж. Хөдлөх цаг болж галт тэргэндээ эргэн суулаа.
Улаанбаатар-Айраг
Бурханы илчлэлтгүй 400 жил шиг чимээгүй цаг үе
Гэхдээ удаан суусангүй. Ахиж юм олж уух хэрэгтэй шүү дээ. Ганц юм бол юу ч биш "ялааны алуур" Бид чинь ялаа биш тэрнээс хамаагүй том шавьжнууд шүү дээ. Вагон хэсэг саначлагыг тэр хоёрын нэг нь гаргаж намын нөхөд бид дуу нэгтэй дэмжлээ. Харин Веня ах үлдэхээр шийдэв. Галт тэрэгний ресторан хамгийн урд,харин бид хамгийн арын вагонд явж байгаа. Бүгдийг дайрч өнгөрөх болно шүү дээ. Нууц товчоонд Өүлэн эх юу гэдэг билээ? "Мухлаг бүрт гоо охин бий.Тэрэг бүрт хатад бий" гэдэг билүү? Харин Вагон бүрт хэн ч алгаа "Нэгэн жигд шувуун царайтнууд! Ингэхэд шувуу ч бас биднийг хараад царай ялгахгүй. Олиггүй нэг хэвэнд цутгасан шувуудааХүн царайтнууд гэдэг байхдаа" Миний бодож байгааг. Согтуудаа дандаа л би ингэж хэрэггүй нээлтүүд хийдэг юм. Харамсалтай нь эрүүл болоод л мартаж орхино. Урт замын эцэст ресторанд ирлээ. Тэнд юу угтсан гээч? Зүгээр л хооллож буй эрүүл хүмүүс. Нэг ч балгасан, амаа зайлсан нөхөр алга шүү. Архи асуувал "ВО!" гэж байгаа юм шиг л хариу өглөө. Монголчууд чинь хаа сайгүй хуулиа баримталдаг болжээ. Сар бүрийн нэгний өдрийг галт тэргэнд бас хэрэгжүүлж байна гэнээ. Мөн яриваа. Хотоос хэдэн зуун километрийн зайд шүү. :- За хэн мэдэхэв дээ. Өдийд энд хууль сахиулдаг ямар цагдаа нь байв гэж. гэтэл вагоны цагдаагаа дуудаж орхилоо. Ингээд л дууслаа бүх оролдлого хүсэл маань. Одоо яая гэхэв. Айраг хүртэл дусал ч шингэн юмгүй явах боллоо. Веня ах дээр бид урам муухан очтол тэр өөрийн жороор найруулсан "Клава эгчийн үнсэлтээ" санал болголоо. "Анхилууныг" ч бас. Гэтэл сахиусан тэнгэрүүд:- Айрагт согтуу бууж болохгүй шүү. Муухай шүү. Гомдоно шүү. гэж дуулалдаж байна. Нээрээ Айраг дөхжээ. Сая Шивээ говь өнгөрчээ. Одоо гуравхан өртөөний дараа АЙраг. УУхгүй байсан нь дээр. Маргааш гэж өдөр байхад ууж л таараа. Тэгээд бид чимээгүй сууж шүлэг бичиж гарлаа. Дараа нь чимээгүй сууж, цонх налж, гиюүрч ер нь есөн шидээр цаг нөхцөлөө. Аялалын хамгийн уйтгарт үе нь энд тохиолоо. Яг л Романы гол баатар хармсалтайгаар амь алдах шиг тийм гунигт мөч. Гэхдээ сайхан мөч. Юм бодоод л бичээд л.. Даанч архигүй. Гурван өртөө өнгөрсөний дараа Айраг гэж зарлалаа. нэг л минут зогсоно гэж байна. Бид хаалга руу дөхлөө.Энэ галт тэргэнд сүүлчийн удаа тамхи татлаа. Сэтгэл догдолж байна. Ямар газар угтах бол, очих айл маань хаана бол? Яаж хүлээж авах бол. Архи хэдийн гарсан байлаа. Биднээс уусан гэх ул мөр Үлэг гүрвэл амьтарч байсан ул мөр газрын гүнд үлдсэн шиг. Ходоодны гүнд үлджээ. Айраг дээ ирж зогслоо. Хаалга нээгдлээ. Говийн агаар!

1 comment: