Түүнгүйгээр амьдарч чадна Гэхдээ яаж?

Соёлт хүн болон төрөн,амсаж мэдрэх олон ташаалын нэг нь яах аргагүй спорт! Спорт, спорт, спорт энэ үгийг юугаар ч тайлбарлахын аргагүй сайхан зүйл.Ээ Бурхан минь спорт өнөөгийн түвшин хүртэл өндөр хөгжөөгүй бол,тэр ч байтугай огт байгаагүй бол энэхэн хорвоо хичнээн уйтгартай вэ? Тэр тусмаа хөлбөмбөггүйгээр ямар гүн уйтгарын далай вэ.Гэхдээ огт байгаагүй бол өөр ямар нэг зүйлээр цаг нөхцөөх л байсан хэдий ч нэгэнт Бурханы авралаар байгаа учир байхгүй байсан бол гэж төсөөлж чадахгүй нь.Спортоос хөндий хол хүний хувьд ойлгож,тэвчиж дуусгахын аргагүй урт удаан үргэлжилсэн,баясгаад байх гоол цөөхөн,удаашруулсан бичлэг хардаггүй,шүүгч заримдаа гол дүрд тоглодог гээд л өөлж өөнтөглөвөл олон юм хэлж болох ч чухамдаа тэр өөлүүлэх зүйлс нь энэ спортыг бусад төрлөөс нь илүүд үзэх,сонгох үзэх хүчин зүйл юм.Хэдий миний хувьд хөлбөмбөгчин болох аз эз,чадвар хурд дутсан ч тэрэндээ би огт харамсдаггүй.Учир нь энэ гайхамшигт зүйлийн төлөө хэдэн ч шөнийхөө нойрыг хугасласан цаашид ч хугасалсаар байх панат болсон учир.Хэдэн мянган хүнтэй цэнгэлдэхэд тоглож,хүмүүст шүтэгдэн,мөнхөд дуурсагдах алдрыг хүртэх тамирчин хүний л амсах сайхан мэдрэмжийг панат хэзээ ч мэдрэхгүй ч ялж,ялагдах амтлаг болоод гашуун амтыг ялгаагүй л мэдэрдэг нь сайхан бас... Бас гэсний учир нь тэр сайхан мэдрэмжүүдийг бид биеэр амсах хувьгүй сэтгэлийн ташаал болоод л гүйцээ.Дээр нь хохирох зүйл их.Тэр тусмаа Монголд төрсөн бидний хувьд Европын шилдэг тоглолтуудыг шөнө нойроо хагаслан байж үзнэ.Баг маань ялагдаж байхад залбирахаас эсвэл харааж зүхэхээс өөр юу ч хийж чадахгүй.Хаалгач байсан бол сайн барихсан,хамгаалагч байсан бол анхааралтай байхсан,хагас хамгаалагч байсан бол дамжуулалт өгөхсөн,довтлогч байсан бол гоол хийхсэн.Ядаж дасгалжуулагч байсан бол зөв сэлгээ хийхсэн.Ингээд бодохоор панат юу хийж чадах юм бэ? Талбайд нь очиж үздэг европын панат байсан бол сэтгэлээ тайвшруулахын тулд гараад ядаж зодоон хийчинэ.Хаа байсан монголын цэнхэр дэлгэцийн ардаас үздэг над шиг панат юу хийж чадахсан билээ.Тэгсэн хэрнээ ялагдлаа ялгаагүй хамт үүрнэ.Энэ бүхнээс харахад хамгийн их ялагдлыг мань мэтийн монгол панат л амсаж байгаа биздээ.Бидний сэтгэл санааны хохирлыг хэн төлөх юмбэ хэн ч төлөхгүй.Бид сайн дураараа л энэ зовлонг сонгосон магадгүй үхэн үхтлээ.Уншигч авхай та тийм л зовлонтой бол үзэхээ боличооч.Гэж хэлж болох юм.Больё гэж бодсон ч нэгэнт гарч чадахаасаа өнгөрсөн дон,муу зуршил /сайн зуршил/ гэсэн үг та тамхи татдаг гаръя гэж бодсон ч чадахгүй байгаа бол намайг ойлгоноо.Тэгээд чиний энэ сонирхол зовлон жаргал чинь хэнд хэмаатай юм.Яагаад зовлонгоо тоочоод байгаа юм гэж та ахин хэлж болноо би үгүйсгэхгүй.Зүгээр л хэн нэгэнд дотор буй бүхнээ сэтгэлээ онгойтол ярьвал жоохон ч болов уужрана гэж бодоод л үүнийг нийтлэлээ өршөөгөөрөй.Түүнгүйгээр амьдарч болох л юм гэхдээ яаж?